زینبا ای بانوی والامقام
                                                 زینبا ای بانوى والامــــقـــام
ای رسول ایده خــــــــــــــونين پيام
                                                 ای که داری برگفت چو مرتضی
صف شکن درهم شکن تیغ کلام
                                                  زینبا ای بانوی والامقام
ای که بر دوشت کشیدستی علم
                                                 با شکوه پیمودی راه پیج خم
گرچه در هر لحظه خونت ریختند
                                                 یا که خوردی خون دل در هر قدم
زینبا ای بانوی والامقام
                                                 ای که داری میبری پیغام خون
واز سخن عالم نمودستــــــــ فسون
                                                 خصم را وا داشتی گردن نهد
بر حقیقت بی چرا و چند و چون
                                                 زینبا ای بانوی والامقام
حرف تو چون تیغ بابایت شکست
                                                 جادوی سیم وزر دیوان مست
پرده از روی حقیقت بر کشید
                                                 عهد و میثاق ازل محکم بیست
زینبا ای بانوی والامقام
                                                 دشمنان از تیغ حرفت منفعل
همچو خر در زیر باروپا به گل
                                                 خطبه جانسوز و جان افزای تو
بهر دین داد بار دیگر جان و دل
                                                 زینبا ای بانوی والامقام
شاه دین را همکلاس و همسفر
                                                  فلک دین را رهگشاه و ره ببر
ناگهان از معجر سر کرده یی
                                                  پیکر عریان دین را جامه بر
زینبا ای بانوی والامقام
                                                 ای که قدرات راحد و مقیاس نیست
در تصور گاه و در احساس نیست
                                                  قدسیان در وصف تو قاصر
کلام هم گذر بر آن زبان الناس نیست
                                                 زینبا ای بانوی والامقام
ای در درج شـــرافـــت وحـيـــا
                                                  وارث زهرا و ناموس خدا
از شفاعت در فراموشی مباد
                                                  گمشده با عاشقان در روز جزا
زینبا ای بانوی والامقام
زینبا ای بانوی والامقام
زینبا ای بانوى والامــــقـــام
ای رسول ایده خــــــــــــــونين پيام
ای که داری برگفت چو مرتضی
صف شکن درهم شکن تیغ کلام
زینبا ای بانوی والامقام
ای که بر دوشت کشیدستی علم
با شکوه پیمودی راه پیج خم
گرچه در هر لحظه خونت ریختند
یا که خوردی خون دل در هر قدم
زینبا ای بانوی والامقام
ای که داری میبری پیغام خون
واز سخن عالم نمودستــــــــ فسون
خصم را وا داشتی گردن نهد
بر حقیقت بی چرا و چند و چون
زینبا ای بانوی والامقام
حرف تو چون تیغ بابایت شکست
جادوی سیم وزر دیوان مست
پرده از روی حقیقت بر کشید
عهد و میثاق ازل محکم بیست
زینبا ای بانوی والامقام
دشمنان از تیغ حرفت منفعل
همچو خر در زیر باروپا به گل
خطبه جانسوز و جان افزای تو
بهر دین داد بار دیگر جان و دل
زینبا ای بانوی والامقام
شاه دین را همکلاس و همسفر
فلک دین را رهگشاه و ره ببر
ناگهان از معجر سر کرده یی
پیکر عریان دین را جامه بر
زینبا ای بانوی والامقام
ای که قدرات راحد و مقیاس نیست
در تصور گاه و در احساس نیست
قدسیان در وصف تو قاصر
کلام هم گذر بر آن زبان الناس نیست
زینبا ای بانوی والامقام
ای در درج شـــرافـــت وحـيـــا
وارث زهرا و ناموس خدا
از شفاعت در فراموشی مباد
گمشده با عاشقان در روز جزا
زینبا ای بانوی والامقام