حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
یکی عمـــر شد کرده ام صـــــد بهانه
                                                 بدل هـــر زمانی که شد گفتگـــویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
اگــــرقسمتــم نا بود قسمتــم کــــن
                                                 تـــرا حــــرمت یاوارن نکـــــویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
میان ســــر شک دل خـــــون بریزم
                                                 دمادم همــــی میکنـــم جستجویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
ندانســـته انـــد الیقــــم از ازل روز
                                                 که طـــی طــریق مینمودم بکـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
بقـــــربان آن خستگــــی های جانت
                                                 بقــربان آن تشنگـــــی یی گلـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
ای آنکس که کردی هدف سینه ات را
                                                 شکستـــــی به سینه طلسم عـدویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
تودادی شرف بهــــر دین پیمـــــبر
                                                 زکــــــردار نیک و زاخالق و خـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
اگــــر سوختم من مسوز گمـــشده را
                                                 زهجــــران طوفت تــــــرا آبـرویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
                                                 کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت

حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
یکی عمـــر شد کرده ام صـــــد بهانه
بدل هـــر زمانی که شد گفتگـــویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
اگــــرقسمتــم نا بود قسمتــم کــــن
تـــرا حــــرمت یاوارن نکـــــویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
میان ســــر شک دل خـــــون بریزم
دمادم همــــی میکنـــم جستجویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
ندانســـته انـــد الیقــــم از ازل روز
که طـــی طــریق مینمودم بکـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
بقـــــربان آن خستگــــی های جانت
بقــربان آن تشنگـــــی یی گلـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
ای آنکس که کردی هدف سینه ات را
شکستـــــی به سینه طلسم عـدویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
تودادی شرف بهــــر دین پیمـــــبر
زکــــــردار نیک و زاخالق و خـویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت
اگــــر سوختم من مسوز گمـــشده را
زهجــــران طوفت تــــــرا آبـرویت
حسین جان مکـــن مــــردم از آرزویت
کــــرم کن بخواه خاک راه را بسویت